Ana vatana yolculuk var!

Bu hafta, iki dostumuzu, Mikail Yaprak ile Mehmet Erdoğan hocalarımızı birden "ahiret alemine" uğurladık.

Rabbim rahmet ve merhametiyle muamele etsin, kabirleri pürnur olsun inşallah. Yıllarca kürsülerden bize "ilmel yakin" aktardıkları alem-i ahireti, "aynel yakin" tadmaya davet olundular. İnşallah niyetlerinin, umduklarının aynısıyla müşerref oldular.

Aşağidaki "Nur tefsirinde" ifade edilen ÖLÜM HAKİKATINI defaatle Mehmet hocamızın ağzından dinledim. Kendilerine rahmet ve yoldaş olması duasıyla, vekaleten onlara bedel takdim ediyorum.

KABİR MENZİLİ

Kabir Kapısına Ağlayarak Değil, Gülerek Giriniz

Hayat, aslında bir ticaret ve vazife sahnesidir. Dünya, insanların memuriyet ve vazife ile gönderildiği bir imtihan yurdudur. Bu dünyadaki yolculuk, vazifeleri yerine getirip, hizmeti tamamladıktan sonra, insanın asıl sahibine, yani Yaratıcı'ya dönmesiyle son bulur. Bir bakıma bu dönüş, fani âlemden ebedi âleme bir yolculuktur. Öyle bir yolculuk ki, sebeplerin karmaşasından ve vasıtaların karanlık perdelerinden kurtularak, doğrudan doğruya Rabbimize kavuşmak demektir.

Bu büyük müjde bize şunu fısıldar:

Ey insan! Biliyor musun nereye gidiyorsun? Hangi saadet yurduna sevk olunduğunu fark ediyor musun? Dünya hayatının bin yıl süren mutluluğu bile, cennet hayatının bir saati kadar etmez. Dahası, cennet hayatının bin yılı da, Allah’ın cemalini görmenin bir anına denk gelmez. İşte, o Cemil-i Zülcelal'in rahmetine ve huzuruna gidiyoruz.

MUTLAK GÜZEL İLE BULUŞMAK

Dünyada aşkla bağlandığımız, sevdalandığımız, gönül verdiğimiz her güzellik, aslında o Mutlak Güzellik Sahibi’nin bir cilvesinden ibarettir. Dünyadaki güzellikler, sevgi ve muhabbetler sadece bir gölgedir. Asıl kaynak, sonsuz güzelliği ve rahmetiyle Allah’tır. Bütün cazibeler ve iştiyaklar, O’nun muhabbetinden bir parıltıdır. Ve biz, işte o sonsuz rahmet sahibinin huzuruna davetliyiz.

Öyleyse kabir kapısına ağlayarak değil, gülerek gitmek gerekir.

ÖLÜMÜN İÇYÜZÜ

Çünkü ölüm, yokluğa düşmek değil; aksine ebedi bir varoluşa geçiştir. Karanlık bir sona değil, aydınlık bir başlangıca adım atmaktır. Çürümek ve dağılmak değil, nur âlemine intikal etmektir. Sahipsiz ve yalnız kalmak değil, Hakiki Sahibimize kavuşmaktır. Ayrılığa değil, sonsuz vuslata yolculuktur.

ÖLÜM VUSLATTIR

O halde ölümden korkmak değil, onu bir kavuşma anı olarak görmek gerekir. Ölüm, fenaya değil bekaya götürür; hiçliğe değil varlık âlemine taşır. Rabbimizin rahmetine ve huzuruna kabul edilmekten daha büyük bir müjde olabilir mi? Bu anlayışla, ölümü bir son değil, ebedi mutluluğun başlangıcı olarak karşılamak gerekir.

Kabir kapısına ağlayarak değil, gülerek giriniz... Çünkü sizi bekleyen, sevdiğiniz ve özlediğiniz Rabbinizin sonsuz rahmet kapısıdır.

NOT: Bir hadiste; "Ve le budde minel lika" Rabbimiz,"buluşma kaçınılmazdır", diyerek müminlere özlemini dile getiriyor.