Fransa'nın aşırı sağcı lideri Marine Le Pen kimdir ve kaç yaşında? Le Pen'in siyasi kariyeri ve hayatı

Marine Le Pen, Fransız siyasetçi ve milliyetçi liderdir. 5 Ağustos 1968'de Neuilly-sur-Seine, Fransa'da doğmuştur. Babası Jean-Marie Le Pen ise Fransa'da aşırı sağcı ve milliyetçi siyasi bir figür olarak tanınır.

Marine Le Pen, 2011'den beri aşırı sağcı Ulusal Cephe (şu anki adıyla Ulusal Birlik Partisi) partisinin liderliğini yapmaktadır. Parti, göçmen karşıtı, Avrupa Birliği karşıtı ve Fransa'nın egemenliğini savunan politikalarıyla bilinir. Marine Le Pen, Fransa'da geniş destek bulmuş ve önemli bir siyasi figür haline gelmiştir.

2017 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ikinci tura kalmış ve Emmanuel Macron'a karşı yarışmıştır, ancak seçimi kaybetmiştir. Marine Le Pen, Fransa'da ve uluslararası alanda tartışma yaratan politikaları ve duruşuyla bilinmektedir.

İLK YILLARI VE EĞİTİM

Marine Le Pen, 5 Ağustos 1968'de Neuilly-sur-Seine'de doğdu. Babası Breton siyasetçi ve eski paraşütçü Jean-Marie Le Pen, annesi ise ilk eşi Pierrette Le Pen olan üç kızının en küçüğüydü. Vaftiz edilme tarihi 25 Nisan 1969'da Paris'teki La Madeleine Kilisesi'nde oldu ve vaftiz babası, babasının akrabası Henri Botey'di.

Marine Le Pen'in iki kız kardeşi bulunmaktadır: Yann ve Marie Caroline. 1976 yılında, Marine sekiz yaşındayken, ailenin uyuduğu apartmanın dışındaki merdiven boşluğunda babasına yönelik bir bomba patladı. Patlama binanın dış duvarında delik açtı, ancak Marine, iki ablası ve ebeveynleri zarar görmediler.

Lycée Florent Schmitt'te öğrenci olan Marine Le Pen'in annesi 1984 yılında ailesini terk etti. Le Pen, otobiyografisinde bu olayın etkisinin "en korkunç, en zalim, en yıkıcı kalp acısı: annemin beni sevmediği" olduğunu yazmıştır. Anne ve babası 1987 yılında boşandı.

EĞİTİMİ VE HUKUKİ ÇALIŞMALARI

Le Pen, Panthéon-Assas Üniversitesi'nde hukuk eğitimi aldı ve 1991 yılında Hukuk Yüksek Lisansı ile, 1992 yılında ceza hukuku alanında İleri Çalışmalar Yüksek Lisansı (DEA) ile mezun oldu. Paris Barosu'na kayıtlı olarak altı yıl boyunca (1992-1998) avukatlık yaptı. Bu süre zarfında, Paris 23. Bölge Mahkemesi'nin acil davalara bakan ceza dairesinde düzenli olarak duruşmalara çıktı ve çoğu zaman kamu avukatı olarak görev aldı. 1998 yılında Ulusal Birlik'in hukuk departmanına katılmadan önce Paris Barosu'nun bir üyesi olarak görev yapıyordu.

ERKEN SİYASİ KARİYERİ

Marine Le Pen, 1986 yılında 18 yaşındayken Ulusal Cephe'ye (şimdiki adıyla Ulusal Birlik; FN) katıldı. İlk siyasi deneyimini 1988 yılında, Nord-Pas-de-Calais Bölge Meclisi üyesi seçilerek elde etti. Aynı yıl FN'nin hukuk departmanına katıldı ve 2003 yılına kadar bu departmanın başkanlığını yaptı.

2000 yılında Le Pen, parti içindeki Generations Le Pen adlı derneğin başkanı oldu. FN Yürütme Komitesi üyeliğine 2000'de, FN başkan yardımcılığına ise 2003'te seçildi. 2006 yılında babası Jean-Marie Le Pen'in başkanlık kampanyasını yönetti. Eğitim, iletişim ve tanıtımdan sorumlu olarak 2007'de FN'nin iki başkan yardımcısından biri oldu. 2007 yasama seçimlerinde Pas-de-Calais'in 14. seçim bölgesinde aday oldu ancak görevdeki Sosyalist milletvekili Albert Facon'un ardından ikinci oldu.

LİDERLİK KAMPANYASI

2010 yılının başlarında Marine Le Pen, Ulusal Birlik'in (FN) liderliğine aday olma niyetini açıkladı ve partiyi "sadece sağ seçmenlere değil, tüm Fransız halkına hitap eden büyük bir halk partisi" haline getirmeyi hedeflediğini belirtti. 3 Eylül 2010'da Cuers, Var'da liderlik kampanyasını başlattı. Paris'te 14 Kasım 2010'da düzenlenen bir toplantıda, amacının "sadece siyasi ailemizi bir araya getirmek olmadığını ve Ulusal Birlik'i tüm Fransız halkının birleşme merkezi olarak şekillendirmek" olduğunu vurguladı. Ayrıca, kendisine göre FN liderinin 2012 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde parti adayı olması gerektiğini ekledi. Kampanyası süresince dört ay boyunca FN üyeleriyle 51 departmanda toplantılar düzenledi ve diğer tüm departmanlar resmi destekçilerinden biri tarafından ziyaret edildi. 19 Aralık 2010'da Hénin-Beaumont'ta yapılan son toplantısında, FN'nin gelecek başkanlık kampanyasında gerçek bir tartışma sunacağını belirtti. Adaylığı, partideki üst düzey isimler dahil olmak üzere babası Jean-Marie Le Pen'in de desteğini aldı.

Kampanya sürecinde Marine Le Pen, birçok kez Halk Hareketi için Birlik gibi herhangi bir siyasi ittifakı reddetti. Ayrıca, babası Jean-Marie Le Pen'in savaş suçlarıyla ilgili tartışmalı açıklamaları gibi konularda mesafe koydu ve bu durum, medyada partinin imajını iyileştirme çabaları olarak yansıdı. Babası, Holokost sırasında Yahudilerin gaz odalarında toplu olarak öldürülmesini "İkinci Dünya Savaşı tarihinin bir detayı" olarak nitelendirerek tartışma yarattı, ancak Marine Le Pen soykırımı "barbarlığın zirvesi" olarak tanımladı.

Aralık 2010 ve Ocak 2011'in başlarında FN üyeleri, yeni başkanlarını ve merkez komite üyelerini seçmek için posta yoluyla oy kullandılar. Parti, 15-16 Ocak tarihlerinde Tours'da bir kongre düzenledi ve 16 Ocak 2011'de Marine Le Pen, oyların %67.65'ini alarak FN'nin yeni başkanı seçildi; Jean-Marie Le Pen ise onursal başkan oldu.

ULUSAL BİRLİK GENEL BAŞKANI

LİDERLİKTE İLK ADIMLARI

Tours'da 16 Ocak 2011 tarihinde yaptığı açılış konuşmasında, Marine Le Pen, "ulusal topluluğun siyasi çerçevesinin yeniden tesis edilmesini" ve vatandaşların doğrudan demokrasi ile karar alma süreçlerine katılımı aracılığıyla "sivil sorumluluk ve kolektif bağ" sağlayan bir sistemi savundu. Ağırlıklı olarak laiklik, refah ve özgürlükleri destekleyen, koruyucu ve etkin bir devletin savunulması üzerinde durdu. Ayrıca "Brüksel Avrupası" olarak nitelendirdiği ultra-liberalizm ve serbest ticaret ilkelerine karşı çıktı. Paris'te 1 Mayıs 2011 tarihinde düzenlenen geleneksel Joan of Arc yürüyüşü ve İşçi Bayramı yürüyüşü sonrasında, 3,000 destekçisi önünde ilk büyük konuşmasını yaptı.

10 ve 11 Eylül 2011 tarihlerinde Nice'deki Acropolis kongre merkezinde "halkın sesi, Fransa'nın ruhu" başlığı altında cumhurbaşkanlığı kampanyasını başlattı. Kapanış konuşmasında göç, güvensizlik, ekonomik ve sosyal durum, yeniden sanayileşme ve 'güçlü devlet' konularına vurgu yaptı. 8 Aralık 2011 tarihinde Senato önünde yaptığı bir gösteride, yabancıların oy kullanma hakkına "kesin ve mutlak muhalefetini" dile getirdi. Ayrıca Fransız, Avrupa ve uluslararası siyasetin çeşitli konularında düzenli olarak tematik basın toplantıları ve açıklamalar yaptı.

Marine Le Pen'in ilk cumhurbaşkanlığı adaylığı, FN Yürütme Kurulu tarafından 16 Mayıs 2011 tarihinde oybirliğiyle onaylandı. 6 Ekim 2011 tarihinde başkanlık kampanyasının üyelerini tanıtmak üzere bir basın toplantısı düzenledi. 19 Kasım 2011'de Paris'te yaptığı bir konuşmada, cumhurbaşkanlığı kampanyasının ana temalarını ortaya koydu: halkın egemenliği, demokrasi, Avrupa, yeniden sanayileşme, güçlü devlet, aile ve eğitim, göç ve asimilasyona karşı komüniteryenizm, jeopolitik ve uluslararası politika. 12 Ocak 2012'de bir basın toplantısında, cumhurbaşkanlığı projesinin ayrıntılı bir değerlendirmesini sundu ve Fransa'nın borcunu azaltmaya yönelik bir plan açıkladı. 1 Şubat 2012'de Fransa'nın denizaşırı departman ve bölgelerine yönelik politikalarını özetledi. Marine Le Pen, gözlemcilere göre, FN'nin geleneksel konuları olan göç veya kanun ve düzen yerine ekonomik ve sosyal konulara odaklanma eğilimini gösterdi.

11 Aralık 2011'de Metz'de ilk kampanya toplantısını yaptı ve Ocak başından Nisan 2012 ortasına kadar her hafta Fransa'nın büyük şehirlerinde benzer toplantılar düzenledi. 17 Nisan 2012'de Paris'teki Zenith'te düzenlenen son kampanya toplantısına 6,000 ila 7,000 kişi katıldı.

13 Mart 2012'de, cumhurbaşkanlığı seçimlerine katılmak için gerekli olan 500 imzayı topladığını açıkladı. 19 Mart 2012'de Anayasa Konseyi kendisinin ve diğer dokuz adayın adaylığını onayladı. 22 Nisan 2012'de yapılan ilk turda .90 (6,421,426 oy) oy alarak François Hollande ve Nicolas Sarkozy'nin ardından üçüncü sırayı elde etti, hem oy yüzdesi hem de oy sayısı bakımından babasının 2002 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde elde ettiği sonuçları aştı.

Le Pen, 2012 cumhurbaşkanlığı seçimlerindeki performansını çeşitli bölgelerdeki oy dağılımlarıyla değerlendirdi. Gard'da %25,51 (106.646 oy) ile birinci gelirken, kalesi Hénin-Beaumont'da Hollande ve Sarkozy'yi geride bırakarak %35,48 (4.924 oy) oy aldı. Kuzeyden güneye uzanan hat boyunca doğu bölgelerinde güçlü sonuçlar elde ederken, batı Fransa'da, özellikle Paris gibi şehirlerde ve denizaşırı bölgelerde daha az oy aldı (%5,95, 23.995 oy). Ancak Orne (%20,00, 34.757 oy) ve Sarthe (,17, 62.516 oy) gibi kırsal departmanlarda iyi bir performans sergiledi. Picardy (%25,03, 266.041 oy), Vaucluse (%27,03, 84.585 oy) ve Saint Pierre ve Miquelon (,81, 416 oy) gibi bölgelerde en yüksek sonuçları elde etti.

En düşük bölgesel sonucunu Île-de-France'da (,28, 655.926 oy), en düşük departman sonucunu Paris'te (%6,20, 61.503 oy) ve en düşük yurtdışı sonucunu Wallis ve Futuna'da (%2,37, 152 oy) elde etti.

2012'de FN seçmenleri üzerinde çalışan Fransız sosyolog Sylvain Crépon, "FN oylarının genellikle küreselleşmenin kurbanlarından geldiğini" belirtti. Küçük işletmelerin iflası, düşük ücretli işçiler ve işsizler arasında yoğun destek gördüğünü açıkladı. Ayrıca, kırsal bölgelerde ve yeni inşa edilen banliyölerde sosyolojik değişimleri inceledi.

1 Mayıs 2012'de Paris'te geleneksel Joan of Arc ve İşçi Bayramı yürüyüşünden sonra yaptığı konuşmada Le Pen, ikinci turda Sarkozy ya da Hollande'ı desteklememe kararlılığını vurguladı. Partisinin Place de l'Opéra'daki yıllık mitinginde, boş oy kullanacağını açıkladı ve destekçilerine vicdanlarıyla hareket etmelerini önerdi. Her iki adayı da Avrupa ve finans piyasalarına teslim olmakla suçladı ve seçimlerdeki tercihini dile getirdi.

2012 İLE 2016 YILLARI ARASI GİRDİĞİ SEÇİMLER

Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde FN'nin aldığı destekten sonra, Haziran 2012'de yapılacak yasama seçimleri için "Mavi Deniz Buluşması" adlı bir seçim koalisyonu kurduğunu duyuran Le Pen, Pas-de-Calais'in 11. seçim bölgesinde aday oldu. Oyların %42,36'sını alarak Sosyalist temsilci Philippe Kemel (%23,50) ve aşırı sol aday Jean-Luc Mélenchon'u (%21,48) geride bıraktı. İkinci turda %49,86 oy almasına rağmen Anayasa Konseyi'ne yapılan itirazlar sonuçsuz kaldı ve FN, ulusal düzeyde iki milletvekili çıkardı: Marion Maréchal ve Gilbert Collard.

2014'te Le Pen, partisinin belediye ve senato seçimlerinde ilerlemesi sağladı; on bir belediye başkanı ve iki senatör seçildi ve FN ilk kez üst meclise girdi. Aynı yılın 24 Mayıs'ında yapılan Avrupa seçimlerinde FN, %24,90 oy oranıyla en çok oyu alan parti oldu. Kuzey-Batı seçim bölgesinde %33,60 oy alarak birinci oldu ve Fransa'dan 25 FN temsilcisi Avrupa Parlamentosu'na seçildi. Temmuz 2014'te Le Pen, Ulusal Birlik, Avusturya Özgürlük Partisi, İtalya Kuzey Ligi, Hollanda Özgürlük Partisi, Polonya Yeni Sağ Kongresi, Belçika Flaman Vlaams Belang ve eski UKIP'li İngiliz bağımsız milletvekili Janice Atkinson'dan oluşan Uluslar ve Özgürlük Avrupası'nı kurdu.

2015 Nisan'ında Le Pen'in babasının İkinci Dünya Savaşı ve Fransa'daki azınlıklar hakkında tartışmalı açıklamalar yapması, FN içinde bir krize yol açtı. Marine Le Pen, parti üyelerinden babasını ihraç etmek üzere parti tüzüğünü değiştirmelerini istedi. Ancak J-M Le Pen, hareketini sürdürdü ve yargı oylamayı iptal etti. FN yönetim kurulu, 25 Ağustos'ta partiden ihraç edilmesi yönünde oy kullandı.

Le Pen, 2015 bölgesel seçimlerinde Nord-Pas-de-Calais-Picardie bölge konseyi başkanlığına adaylığını koydu. %40,6 oy oranıyla birinci oldu ancak Sosyalist aday çekilerek %57,80 oy oranıyla kazanan sağcı rakibi Xavier Bertrand'ı destekledi.

İKİNCİ CUMHURBAŞKANLIK ADAYLIĞI

Marine Le Pen, 8 Nisan 2016'da 2017 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimleri için adaylığını resmen açıkladı. Kampanya yöneticisi olarak FN Senatörü David Rachline'i atadı. Partisi, Fransız bankalarının kredi vermeyi reddetmesi üzerine finansman bulmakta zorluk çekti ve bunun yerine 2014'te Kırım'ın ilhakının ardından Avrupa Birliği'nin Rusya'ya uyguladığı yaptırımlara rağmen, Moskova'daki First Czech-Russian Bank'tan 9 milyon Avro borç aldı. Şubat 2016'da FN, Rusya'dan 27 milyon Avro daha talep etti ancak bu ikinci kredi de ödenmedi.

Siyasi analistler, Le Pen'in güçlü kamuoyu desteğinin, partisinde önseçim olmamasından kaynaklandığını ve Fransa'daki göçmen krizi ile terör saldırıları haberlerinin siyasi pozisyonunu güçlendirmesinden geldiğini belirtti. Ayrıca, Nicolas Sarkozy'nin Cumhuriyetçi önseçiminde sert bir kampanya yürütmesinin de Le Pen'in konumunu güçlendirdiği ifade edildi. 2016 yılında BBC'ye verdiği bir röportajda Le Pen, Donald Trump'ın zaferinin kendisine yardımcı olacağını ve Trump'ın "daha önce imkansız olarak sunulan şeyi mümkün kıldığını" söyledi.

Le Pen, Şubat 2017'den önce kampanyasını resmen başlatmayı düşünmediğini ve düşük bir medya profili tutarak siyasi programını genişletmeyi tercih ettiğini belirtti. Adaylığını 4-5 Şubat 2017'de Lyon'da başlattı ve AB ile altı aylık yeniden müzakere sürecinde Fransa'nın Avrupa Birliği üyeliğini referanduma götürme sözü verdi. Kampanyasında daha yumuşak ve kadınsı bir figür olarak öne çıktı ve mavi gül, önemli bir kampanya sembolü haline geldi.