Uludağ'ın zirvesindeki Fotin Manastırı

Uludağ'ın zirvelerinde, tarihin derinliklerinde kaybolmuş bir inancın izleri yatmaktadır. Bu izlerin en belirginlerinden biri de Fotin (Photinodios) Manastırı'dır. Bernandin Menthon ve Osman Şevki Bey gibi tarihçilerin kayıtlarına göre, Uludağ'ın en yüksek noktasında konumlanan bu manastır, Bizans döneminin önemli dini merkezlerinden biri olmuştur.

Aziz Theodore Studit'in bir mektubunda bahsi geçen manastırın, 9. yüzyılda tam 180 keşişe ev sahipliği yaptığı belirtilmektedir. 1625 metrelik bir yükseklikte, zorlu doğa şartlarına rağmen böylesine büyük bir yapı kompleksinin inşa edilmesi, o dönem insanların inancının ne kadar güçlü olduğunun bir göstergesidir. Manastırın varlığı, sadece dini bir ihtiyacı karşılamaktan öte, bölge halkı için bir sosyal ve kültürel merkez görevi de üstlenmiştir.

Kocasivri Tepesi'nin uzun yıllar Fotin olarak anılması, manastırın bölge halkının hafızalarında ne kadar derin izler bıraktığının bir kanıtıdır. Cumhuriyetin ilk yıllarında bile bu tepeye Fotin denilmesi, manastırın mirasının ne kadar güçlü olduğunu göstermektedir. Ancak zamanın akışı ve doğal afetler, bu görkemli yapıyı büyük ölçüde tahrip etmiştir. Günümüze ulaşan kalıntılar, bir zamanlar yaşanmış olan yoğun dini hayatın sönük bir yansıması gibidir.