Kapalı oturum, meclis üyelerinin belirli konuları kamuoyundan uzak, sadece kendi aralarında görüşmek ve karar almak üzere gerçekleştirdiği toplantılardır. Bu oturumlar, genellikle hassas, gizli veya ulusal güvenliği ilgilendiren konularda tercih edilir.
Kapalı oturum gerçekleştirildiğinde, Genel Kurul salonuna gazeteciler ve dinleyiciler kabul edilmez. Ayrıca, oturum sırasında yan odalar da boş tutulur. Kapalı oturum sona erdikten sonra TBMM, çalışmalarına açık oturumlarla devam eder. Ancak bu özel görüşmelerin içeriği ve alınan kararlar, 10 yıl boyunca gizli kalır.
KAPALI OTURUMUN NEDENLERİGizlilik gerektiren konular: Ulusal güvenlik, dış politika, askeri konular gibi hassas konularda, kamuoyuyla paylaşılması uygun görülmeyen bilgilerin tartışılması gerekebilir.
Siyasi uzlaşmalar: Siyasi partiler arasında hassas konularda uzlaşmaya varılması için kapalı oturumlar tercih edilebilir.
Kişisel verilerin korunması: Bazı konularda kişilerin mahremiyeti söz konusu olabilir. Bu gibi durumlarda, kapalı oturumda görüşme yapmak daha uygun görülür.
KAPALI OTURUMUN ÖZELLİKLERİKatılımcılar: Genellikle tüm meclis üyeleri katılır, ancak bazı durumlarda belirli komisyon üyeleri veya konuyla ilgili uzmanlar da davet edilebilir.
Tutanaklar: Kapalı oturumların tutanakları tutulur ancak genellikle kamuoyuyla paylaşılmaz. Ancak, meclis kararıyla bu tutanakların bir kısmı veya tamamı yayınlanabilir.
Kararlar: Kapalı oturumda alınan kararlar, diğer meclis oturumlarında olduğu gibi oylama yoluyla belirlenir.
KAPALI OTURUMUN ÖNEMİKapalı oturumlar, demokratik bir sistemde, meclisin bazı konuları daha derinlemesine ve özgürce tartışabilmesi için önemli bir mekanizmadır. Ancak, bu mekanizmanın suistimal edilmemesi ve şeffaflığın korunması gerekmektedir.
Özetle, TBMM kapalı oturumları, meclisin özel konuları görüşmek ve karar almak için kullandığı bir araçtır. Bu oturumlar, demokratik sürecin bir parçası olmakla birlikte, şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkelerinden ödün verilmemelidir.